Monday, October 23, 2017

දිනෙන් දින දියවී යන වව්නියාවේ කොක්එළිය ගම්මානය

වව්නියා නගරයෙන් තරමක් ඈත්ව පිහිටි ගම්මානයකි කොක්එළිය ගම්මානය. කොක්කු සිටි වෙල් එළිය පසු කාලීනව කොක්එළිය වී ඇත. අවට ගම්මාන අතුරින් ඇති එකම සිංහල ගම මෙයයි. ගම්මානයේ සභාපති වන විමලසිරි මහතාගෙන් මා මෙම ගම්මානය කුමක්ද යැයි පලමුව විමසූ විට ඔහු පැවසුවේ "දවසෙන් දවස දියවෙලා යන නමට සිංහල ගමක්" කියාය.

සිංහල හා දෙමළ මිනිසුන් අතර ගැටුම් කිසිවක් මෙම ප්‍රදේශ තුල නැත. මෙම ප්‍රදේශයේ දෙමළ දරුවන් පන්සලේ දහම් පාසලට පවා පැමිණෙන බව ගමේ පන්සල වන ශ්‍රී බෝධිමළු විහාරයේ විහාරාධිපති කැලණියේ කාශ්‍යප හිමි කියා සිටියේය. උන්වහන්සේ මෙම ප්‍රදේශයට පැමිණ ඇත්තේ මීට වසර තුනහමාරකට පෙරයි. ඊට පෙර සිටි ගමේ පන්සලේ ස්වාමීන්වහන්සේ යුද්ධ කාලයේදී කොටි ත්‍රස්ත්‍රවාදීන් විසින් පැහැරගෙන ගොස් ඇත.

 මෙය තනි ගම්මානයක් ලෙස සැලකුවද සැබවින්ම මෙහි ගම්මාන දෙකක් තිබේ. එකක් යුද්ධ කාලයට පෙර පටන්ම පැවතගෙන ආ පැරණි ගම්මානය වන අතර අනෙක රණවිරු ගම්මානයයි. පෙරදී මෙම ගම්මානය නමට සිංහල ගම්මානයක් ලෙස පැවසුවේ ගම්මානය තුල වැඩිමනක් දෙමළ ජනතාව සිටින බැවිනි. එයටද හේතුවක් තිබේ. රණවිරු ගම්මානයේ ඇති ඉඩම් හා නිවාස විවිධ පුද්ගලයන් විසින් ඒවා තමන්ගේ යැයි කියා තවත් පුද්ගලයන්ට කුණුකොල්ලයට විකුණා ඇත. සමහර ඉඩම් රුපියල් විසිදහස , පහලොස්දහස, හාරදහස හා පන්දහසට පවා විකිණී තිබීම ඛේදජනක සිද්ධියකි. එකල අදාල පුද්ගලයන්ට මුදල් මිටි මෙලවූ විට ඉඩමේ ඔප්පුව සකසා ගැනීමද අපහසු නොවීය. මේ ආකාරයෙන් ගම්මානයෙන් අඩකට අධික ප්‍රදේශයක ඉඩම් කොල්ලයක් සිදුවී තිබේ.

 මෙම ප්‍රදේශයේ වැසියන්ගේ ප්‍රධාන ආදායම් මාර්ගය කෘෂිකර්මාන්තය යි. එනමුත් ජලය හිඟ කම නිසාවෙන් එයත් බොහෝදුරට අඩාල වී තිබේ. ලිං වලින් ජලය ලබා ගැනීමත් මෙම ප්‍රදේශය තුල සීමාකාරී වී ඇත්තේ වැඩිමනක් ප්‍රදේශ උස්ව පිහිටා ඇති බැවිනි. එමනිසා ලිඳක් අවම වශයෙන් අඩි 30 ක් හෝ 40ක් වත් හෑරිය යුතු වේ. එමනිසා නළලිං භාවිතය යෝග්‍ය වුවත් නළලිං ඇත්තේද පවුල් අතලොස්සකට පමණි.

  යුද්ධ කාලයේදී ප්‍රදේශයේ බොහෝ වැසියන් නොච්චියාගමට ගිය අතර ගමේ නතර වූ අයගෙන් දැනට ජීවත්ව සිටින්නේ එක් අයෙක් පමණි. ඔහුද දෙමළ අය සමග එම කාලයේ එකට සිටි නිසා පණනල රැක ගැනීමට හැකිවී තිබේ. ප්‍රදේශයට පලමු වරට විදුලිය ලැබුනේ 2011 වසරේදී ය. 2010 දී නැවත පදිංචි කිරීම සිදුවිය.
විමලසිරි මහතා

 ප්‍රදේශයේ දෙමළ දරුවන්ගේ අධ්‍යාපනය සදහා පාසල් කිහිපයක්ම ප්‍රදේශය තුලම පවතියි. එනමුත් සිංහල දරුවන්ගේ අධ්‍යාපනය සදහා වව්නියාව නගරයේ ඇති ගාමිණී මහා විද්‍යාලය වෙත යා යුතු වේ. 5 වසර තෙක් ඉගෙනීමට තවත් පාසලක්ද වව්නියාව නගරයේ තිබේ. කෙසේවෙතත් මැතකදී සිංහල දරුවන්ට ඉගෙනීමට පාසලක් ප්‍රදේශය තුල ආරම්භ කරන ලදි. අවාසනාවට කරුණ වන්නේ පාසලේ සිටින්නේ විදුහල්පති ඇතුලු ළමුන් 6 දෙනෙක් පමණි. ගම් වැසියන් අදාල ස්ථාන සියල්ලකටම පාහේ මේ බව දැන්වුවත් එම බලධාරීන්ගෙන් කිසිදු ප්‍රථිචාරයක් මේ වනතෙක් ලැබී නැත. ගම තුල බස්‍ රථ ධාවනයක් සිදු නොවන බැවින් වව්නියා නගරයේ පිහිටි පාසලට යෑමද දුෂ්කරයි.

වෛද්‍ය ක්ෂේත්‍රයෙන් දෙයකට කියා ගම තුල ඇත්තේ පන්සලේ ප්‍රථමාධාර පෙට්ටිය පමණි. ගම තුල රෝහලක් නැත. ෆාමසියක්වත් නැත. පෙරදී ගම්මානයට මාස දෙකෙන් දෙකට වෛද්‍යවරු දෙදෙනෙක් පැමිණියද ගමේ කිසිවෙක් ඔවුන් හමු වීමට නොයන ලදි. එමනිසා එම වෛද්‍යවරුද ගමට පැමිණීම නතර කරන ලදි.

 ප්‍රදේශයේ කෝවිල් දෙකක් ඇති අතර තවත් කෝවිලක් සෑදෙමින් පවතියි. ක්‍රිස්තියානි පවුල් කිහිපයක් සෑම ඉරිදාවකම ගමේ පිහිටි එක්තරා නිවසක රැස්වී ඉරිදා පූජාව සිදු කරයි. මේ සදහා පියතුමෙක්ද එම නිවසට පැමිණෙයි.

 වීදි ලාම්පු නොමැති නිසා රාත්‍රී කාලයේ ගමනාගමනය අතිශය දුෂ්කරයි. ගම්මානය වටේට පාරවල් ඇති අතර එයින් වටවූ ගම්මනයේ මධ්‍ය ප්‍රදේශයේ පාරවල් නැත. ඇත්තේ මිනිසුන් සාදාගත් අඩි පාරවල් පමණි.

 ගංජා භාවිතයට මෙහි තරුණයන් හා වැඩිහිටියන් ඇබ්බැහි වීම නිසා එය ප්‍රශ්න බොහොමයක මූලයක් වේ. මෙම ප්‍රදේශයේ පමණක් නොව මුලු වව්නියා ප්‍රදේශයම ගංජා උවදුර නිසා දිනෙන් දින පරිහානියට පත්වීම ඛේදජනකයි. [මේ පිලිබඳ වැඩි විස්තර පසුවට]

 අවසාන වශයෙන් කීමට ඇත්තේ ජාතිවාදී ගැටුම් කිසිවක් මෙම ප්‍රදේශයේ නොමැති අතර ඊට එහා ගිය ගැටලු බොහොමයක් තිබෙන බවයි. අදාල බලධාරීන්ගේ ඇස් ඇරේවා කියා මම මෙතැනින් නවතිමි. කොක්එළිය ගම්මානය පිලිබඳ තවදුරටත් විස්තර පසුව ලියන්නම්.

 ගම්මානය පිලිබඳ තොරතුරු ලබා ගැනීමට උදව් උපකාර කල විමලසිරි මහතාටත් වව්නියාවේ උප ප්‍රාදේශීය ලේකම් සාරධා මහත්මියටත්  කොළඹ දියෝකීසියේ සාමය හා සමඟි කිරීම පිළිබඳ කාර්යංශය සමඟ ජාතික සහජීවනය සදහා වූ තරුණ සංවාද මණ්ඩපයටත් තරුණ කණ්ඩායමටත් බෙහෙවින්ම ස්තූතිවන්ත වෙමි.


Sunday, October 15, 2017

උඩරට ගිවිසුම ප්‍රතික්ෂේප කල නුවරවැවේ දිසාව

1815 වසරේ මාර්තු මස 2 වන දින මහනුවර රජවාසලේ මඟුල් මඩුවේදී උඩරට ගිවිසුම අත්සන් කිරීම ලංකා ඉතිහාසයේ වැදගත් සිද්ධියක් විය. මන්ද එමගින් ලංකාව බ්‍රිතාන්‍යයේ කිරීටය යටතට පත් වීමයි.

 ගිවිසුම අත්සන් තබන දිනයේ මගුල් මඩුව සිංහල හා ඉංග්‍රීසි ඉහළ ම ප්‍රභූවරුන්ගෙන් පිරී පැවතුණි. සිංහල ප්‍රභූවරුන් තම අගනා ඇදුම් ආයිත්තම් වලින් සැරසී එක් පැත්තක අසුන් ගෙන සිටි අතර රොබට් බ්‍රවුන්රිග් ඇතුලු අනෙක් ඉංග්‍රීසි ප්‍රධානීන් අනෙක් පස අසුන් ගෙන සිටියහ.

 මෙම ගිවිසුම වගන්ති 12කින් සමන්විත වූ අතර එය ප්‍රථමයෙන් ඉංග්‍රීසි භාෂාවෙන් කියවන ලදි. දෙවනුව එය සිංහල භාෂාවෙන් පවසන ලද්දේ මිල්ලව දිසාව විසිනි. මෙම ගිවිසුම අත්සන් කිරීමට එක් අයෙකු හැර අනෙක් සියලුම දෙනා සහභාගි වී සිටියෝය. ගිවිසුම අත්සන් කිරීමට නුවරවැවේ දිසාව උත්සව සභාවේ සිටියේ නැත. මෙය පුදුමයටත් , රදළවරුන්ගේ දෝෂාරෝපණයටත් ලක් විය.

 ගිවිසුම සම්පූර්ණ වීමට නම් නුවරවැවේ දිසාවගේ අත්සන අත්‍යවශ්‍ය විය. නැතහොත් එය සම්පූර්ණ නොවේ.[ගිවිසුම මාර්තු 2 දින අත්සන් නොකල අතර එදින සිදුකලේ ගිවිසුම කියවීම පමණි. පලමු හත් දෙනා අත්සන් කලේ මාර්තු 10 වනදා ය.] මේ හේතුවෙන් රොබට් බ්‍රවුන්රිග් ඉතා කෝප වූ අතර තමන්ට නියමිත බලතල ලැබීමට පෙර බලතල ක්‍රියාත්මක කළේ ය. ඔහු විශේෂ රාජ ආඥාවක් නිකුත් කරමින් නුවරවැවේ දිසාව ව අල්ලා ගැනීමට හමුදාව නුවර කලාවියට පිටත් කර හැරීය.

 ඔහුගේ අත්සන නොමැතිව ගිවිසුම සම්පූර්ණ නොවන නිසා මහ අදිකාරම් ඇහැලේපොළගේ අදහස් මත ගලගොඩ විජේසුන්දර රාජපක්ෂ මුදියන්සේ ව නුවර කලාවියේ දිසාවේ බවට පත් කර ගිවිසුමට ඔහුගේ අත්සන ලබා ගත්තේය. ජෝන් ඩොයිලිගේ නිර්දේශ මත 1818 වසරේ සැප්තැම්බර් මස 25 වන දින විශේෂ රාජ ආඥාවක් මගින් නුවරවැවේ දිසාවගේ බලතල හා තනතුරු අහෝසි කරන ලදි.

 නුවර කලාවිය උඩරට රාජධානියේ ආරක්ෂක කලාපයක් වූ අතර එහි ගිය ඉංග්‍රීසි හමුදාවන්ට නුවරවැවේ දිසාව ව අල්ලා ගැනීමට නොහැකි විය. මන්ද එම ප්‍රදේශයේ සිටි ජනතාව ඉංග්‍රීසීන්ට උදව් නොකල බැවිනි.

 ඉංග්‍රීසීන් යටතේ මුහන්දිරම් තනතුරක් දැරූ කොරනේලිස් ආබෲ නැමැති පහතරට සිංහල පුද්ගලයෙකු විසින් හොර රහසේ සංවිධානය කල ජා සේනාංකයක් විසින් 1819 වසරේ මාර්තු මස 15 වන දින නුවරවැවේ වලව්වේදී නුවරවැවේ දිසාව ව අතඩංගුවට ගන්නා ලදි. තමන්ට වල කපන්නේ පිට අයම නොව තමන් අසලම සිටින අයයි.

Wednesday, October 11, 2017

රෝමය ගිනි ගනිද්දි නීරෝ වීණාව වාදනය කලා ද?

 ක්‍රි.ව. 64 දී ජූලි මසදී දින හයක් මුළුල්ලේ රෝමය ගින්නකට මැදි විය. මෙමගින් නගරයෙන් 70%ක් පමණ විනාශ වූ අතර නගර වැසියන්ගෙන් අඩකට වඩා නිවාස අහිමි විය. මෙම සිදුවීම සම්බන්ධව සම්බන්ධ සුප්‍රකට කරුණ නම් , එකල රෝම අධිරාජ්‍යයා වූ නීරෝ රෝම නගරය ගිනි ගන්නා විට වීණාව වාදනය කල බවයි. අප මෙයට වීණාව යැයි කීවද ඔහු වාදනය කලා යැයි පැවසෙන්නේ ෆිඩලය [Fiddle] යි.

 මෙම කියමන බහු අර්ථයෙන් යෙදේ. මෙයින් කියැවෙන්නේ තමන්ගේ මිනිසුන් විඳවන විට නිරෝ ගීත වාදනය කලා පමණක් නොව මෙවැනි හදිසි අවස්ථා වලදී සාර්ථක ලෙස ක්‍රියා කිරීමට නීරෝ දක්ෂ පාලකයෙක් නොවන බවයි. ඉතිහාසයේ සිටි කෲර පාලකයන් අතරට නීරෝගේ නමත් ඇතුලත් වන බැවින් මෙම සිදුවීමට නීරෝ චෝදනා ලැබීම පුදුමවිය යුතු නැත. කෙසේවෙතත් මෙම වීණා වාදනය කිරීම සම්බන්ධ සිදුවීම සම්බන්ධයෙන්ද ගැටළු කිහිපයක් පැන නැගේ.

 නීරෝ වාදනය කලා යැයි පැවසෙන ෆිඩලය පුරාණ රෝමය තුල භාවිතා වූයේ නැත. මන්ද එම සංගීත භාණ්ඩය නිමැවුනේ 11 වන ශතවර්ෂයේ දී බැවිනි. නීරෝ යමක් වාදනය කලා නම් එය සිතාරය විය යුතුයි. එනමුත් එයටවත් නිශ්චිත කිසිදු සාධකයක් නැත. රෝම ඉතිහාසඥයෙක් වන ටැසිටස් , රෝමය ගිනි ගන්නා විට නීරෝ ට්‍රෝයි නුවර විනාශ වීම පිලිබඳව ගායනා කල බව රාවයක් පැතුරුණු බව ලියා තිබේ. එනමුත් ඔහු තවදුරටත් පවසා සිටින්නේ මෙය සම්බන්ධයෙන් ඇහින් දුටු කිසිවෙක් නැති බවයි.

 රෝමය ගිනි ගන්නා විට නීරෝ සිටියේ රෝමයට හැතැප්ම 35ක් පමණ දුරින් පිහිටි ඇන්ටියම් හි ය. සමහරු විශ්වාස කලේ මෙම ගින්න නීරෝ විසින් හිතාමතාම ඇතිකල එකක් බවයි. මන්ද රෝම නගරයේ තමන්ගේ රත්තරන් මාලිගය සාදා ගැනීමට ඉඩ සලසා ගැනීමටයි.

 මෙම ගින්න සදහා නීරෝ විසින් ක්‍රිස්තියානි පුද්ගලයින්ට චෝදනා කරන ලදි. [එකල ක්‍රිස්තියානි ආගමික කණ්ඩායම් එතරම්ම ප්‍රචලිත ආගමික කණ්ඩායම් නොවීය] බොහෝ ක්‍රිස්තියානීන් අල්ලා මරණයට පත් කරන ලදි. මෙවැනි බොහෝ දේවල් වලට වරදකරු වූ නීරෝට මෙවැනි කටකතාවක් සෑදීම ඉතා පහසු දෙයකි. එනම් රෝමය ගිනි ගනිද්දි නීරෝ වීණාව වාදනය කලා යන්න අයත් වන්නේ සුප්‍රකට පුරාවෘත ගණයට මිසක් සත්‍ය ඉතිහාස කතා ගණයට නොවේ.


මූලාශ්‍ර:
1) http://amp.history.com/news/ask-history/did-nero-really-fiddle-while-rome-burned
2) http://www.ancient-origins.net/history-famous-people/did-nero-really-fiddle-while-rome-burned-001919
3) http://history.howstuffworks.com/history-vs-myth/nero.htm
4) https://www.britannica.com/amp/demystified/did-nero-really-fiddle-as-rome-burned





Tuesday, October 10, 2017

යුද්ධයේදී තුවක්කු භාවිතය ප්‍රථික්ෂේප කල සෙබලා


1942 අප්‍රේල් මස 1 වනදා ඩෙස්මන්ඩ් ඩොස් ඇමරිකානු හමුදාවට බැදුනේය. වසර තුනකට පසු ධවල මන්ධිරය ඉදිරිපිට සිට තමන්ගේ වීර ක්‍රියාව නිසා පුද්ගලයෙක් ලැබිය හැකි රටේ ඉහලම සම්මානය ලබා ගනු ඇතැයි ඔහු හීනෙන්වත් නොසිතන්නට ඇත. දෙවන ලෝක යුද්ධය අතරතුර සේවය කල මිලියන 16 කට අධික සෙබලුන් අතරින් “Medal of Honor” පදක්කම ලැබුනේ පුද්ගලයන් 431 දෙනෙක්ට පමණි. මේ පදක්කම් අතරින් පදක්කමක්, යුද්ධයෙදී එකදු සතුරු සෙබලෙකුවත් නොමැරූ seventh day Adventist කෙනෙකුගේ බෙල්ල මත පැලදවීය. ඔහු යුද්ධයට තුවක්කුවක් රැගෙන යාම ප්‍රතික්‍ෂේප කළේය. ඔහුගේ ආයුධය වුයේ බයිබලය හා දෙවියන්වහන්සේ කෙරෙහි ඇදහිල්ලයි.

හිටපු ඇමරිකානු ජනපති Harry S. Truman, කෝප්‍රල් ඩෙස්මන්ඩ් තෝමස් ඩොස්ට අතිනත දී ධවල මන්දිරය ඉදිරිපිටදී 1945 ඔක්තෝබර් 12 වන දින පැවසුවේ මෙසේය. “ මම ඔබ ගැන ආඩම්බර වෙනවා. ඔබට මෙය ලැබිය යුතුයි. ජනාධිපති කෙනෙකු විමට වඩා මේක විශාල ගෞරවයක්.” තරුණ ඩෙස්මන්ඩ්ට මේ තත්වයට පැමිනීමේ ගමන් මාර්ගය ඉතා අභියෝගාත්මක එකක් විය.

ඔහුට යුද්ධයෙදී ඉදිරිපෙළ සිට තම ජීවිතය පරදුවට තබමින් සේවය කිරිමට කැමැත්තෙන් සිටියේ ය. ඔහු තමන්ගේ ඇදහිලි නිසා ආයුධයක් යුද්ධයට රැගෙන යාමට ප්‍රතික්ෂේප කළේය. ඔහුට අවශ්‍ය වුයේ යුද්ධය අතරතුර සේවය කරන වෛද්‍යවරයෙක් වීමට ය. එනමුත් ඔහු අනුයුක්ත වුයේ රයිෆල් කාණ්ඩායමකටය. ඔහු තුවක්කුවක් භාවිතා කිරිමට ප්‍රතික්ෂේප කිරීම ඔහුත් සමග සිටි සොල්දාදුවන්ගෙන් ඔහුට වූ බොහෝ කරදර වලට හේතු විය. බැරක්කයේ තමන් සමග සිටි පුද්ගලයෙක් ඩෙස්මන්ඩ් ට මෙසේ පැවසුවේ ය. “ ඩොස්, අපි යුද්ධෙට ගියාට පස්සේ ඔයාට ආපහු පණපිටින් එන්න බැරිවෙන විදිහට මම වගබලාගන්නන්.” මේ අකාරයෙන් ඔහුට බොහෝ කරදර සිදුවිය. ඔහුගේ අණදෙන නිලධාරියා පවා ඔහුගෙන් නිදහසක් ලබා ගන්නේ කෙසේදැයි බල බලා උන්නේය. සියලු දෙනා සිතුවේ තුවක්කුවක් අතේ රහිත සෙබළෙකුගෙන් කිසිදු ප්‍රයෝජනයක් නොමැති බවයි.

ඔවුන් ඩෙස්මන්ඩ්ට බොහෝ හිරිහැර කල අතර වැඩිපුර රාජකාරි පැවරුවේය. තුවක්කුවක් භාවිතා කරන්න යැයි ඔහුගේ අණදෙන නිලදාරියා පැවසුවද ඩෙස්මන්ඩ් එම අණ තැකුවේ නැත. තම අණදෙන නිලදරියගේ අණ නොතැකූ නිසා ඔහුව අධිකරණය ඉදිරියටද රැගෙන ගියේය. එනමුත් එයින් පලක් නොවීය. ඩෙස්මන්ඩ් ආගම දහමට ඉතා ලැදි අයෙක් විය. ඔහු දස පනත නියමාකාරයෙන් ප්‍රායෝගික ජීවිතයෙදී ක්‍රියාත්මක කළේය. කුඩා කල ඩෙස්මන්ඩ් තම සහෝදරයා සමග සෙල්ලම් කරමින් සිටිනා අතරතුරදී ඔහු අතින් සහෝදරයාට පහරක් වැදී මියයන තත්වයට ගියේය. කෙසේ වුවත් ඔහු මියගියේ නැත. එසේ වූ අවස්ථාවේ ඩෙස්මන්ඩ් කෙලින්ම ගියේ නිවසේ එල්ලා තිබු දස පනත ඉතා අලංකාරවත්ව ලියා තිබු පෝස්ටරය දෙසටය. “මිනී නොමරන්න” යනු එහි එක් පනතකි. එය දුටු කුඩා ඩෙස්මන්ඩ් සිතුවේ තමන් විසින් දස පනතින් එක පනතක් කැඩු බවයි. එතැන් පටන් දස පනත අකුරටම ක්‍රියාත්මක කිරීමට ඩෙස්මන්ඩ් ඉටා ගත්තේය. “සබත් දවස ශුද්ධ කොට පවත්වන්න” යනු දස පනතෙන් එක පනතකි. හමුදාවේ පුහුණුවීම් කරන අතරතුරදී සෑම ඉරිදාවකම පල්ලි යෑමට ඔහු තම නිලදාරින්ගෙන් අවසර ඉල්ලා සිටියේ ය.

 ඩෙස්මන්ඩ් GUAM, LEYTE සහ OKINAWA හි සටන් වලට සහභාගී විය. තමන් සමග සිටින උදවිය ජිවිත විනාශ කරන අතරතුර ඔහු සිදුකලේ ජිවිත රැක ගැනීමය. තුවාල ලැබූ සෙබලෙක් උදව් ඉල්ලු සැනින් ඩෙස්මන්ඩ් වහාම එතනට දිව ගියේය. ඔහු සැමවිටම තමන්ගේ ජිවිතයට වඩා අනික් අයෙගේ ජීවිතය ගැන සිතුවේය. බොහෝ අවස්ථා වලදී ඔහු සතුරු හමුදා අසලටම ගොස් තුවාලකරුවන්ට ප්‍රතිකාර කළේය. ඔහුට සතුරු සෙබලුන් [ජපනුන්] මුමුණන හඩ පවා ඇසුණු බව වරක් ඔහු පවසා තිබුණි.

 1945 මැයි මස ලෝකයේ එක් කොනක ජර්මානු හමුදාව යටත් විය.  ඒ අතරතුර ජපන් හමුදාව සීග්‍රයෙන් පසුබසිමින් සිටියෝය. ජපන් හමුදාවට පසුබැසීමට ඉතිරිව තිබුනේ ඔකිනාවා හා මෙයිඩා මොහොර පමණි. ඩෙස්මන්ඩ් සමඟ සිටි කණ්ඩායම මෙයිඩා මොහොර අල්ලා ගැනීමට සැරසුණෝ ය. මේ සදහා ඔවුන්ට විශාල පර්වතයක් මුදුනට නැගීමට සිදුවිය. එසේ පර්වතය මුදුනට ගිය පසු ඇමරිකානු හමුදා පුදුම කරවමින් ජපන් හමුදාව ක්ෂණයෙන් ප්‍රහාර දියත් කරන්නට පටන් ගත්තෝය. ඇමරිකානු හමුදාවට පසුබැසීමට අණ ලැබුනු අතර එක් පුද්ගලයෙකු හැර අනෙක් සියලු දෙනා විශාල පර්වතයෙන් බැසීම සදහා දිව යන ලදි. කණ්ඩායමෙන් තුනෙන් එකකට සාර්ථකව පසුබැසීමට හැකි වූ අතර අනෙක් සියලුම දෙනා පර්වතය මුදුනේ තුවාල ලැබ මරණය පෙනි පෙනී සිටියෝය. මේ අතරතුර පසුබැසීම ප්‍රතික්ෂේප කල සෙබලා එනම් ඩෙස්මන්ඩ් ඩොස් තමාට හැකි උපරිමයෙන් තුවාල ලැබූ සෙබලුන්ව බේරා ගැනීමට ක්‍රියා කරන ලදි. තමන්ගේ ජීවිතය ගැන නොසිතා තම සහෝදර සෙබලුන්ගේ ජීවිත රැක ගැනීමට කල මේ ක්‍රියාව නිසා 1945 මැයි 5 වන දින මරණයට කැපව සිටි සෙබලුන් 75කගේ ජීව්ත ගැලවුණි.

 වැඩිකල් යාමට පෙර මෙම ස්ථානය ඇමරිකානුවන් විසින් අල්ලා ගත් අතර දින කිහිපයකට පසු රාත්‍රියක අසාර්ථක වැටලීමකින් ඩෙස්මන්ඩ්ට බරපතල ලෙස තුවාල විය. බංකරයක සැඟවී සිට එල්ල කරන බෝම්බයක් නිසාවෙන් ඔහුගේ ඉන ප්‍රදේශයේ සිට කකුල දක්වා ඉරුණි. ඩෙස්මන්ඩ් තමන්ට හැකි අයුරින් තමන්ටම ප්‍රථිකාර කරගත් අතර ආරක්ෂාව සදහා ස්ථානයකට යාමේදී ස්නයිපර් වෙඩික්කරුවෙකු විසින් ඔහුගේ අතර වෙඩි තබන ලදි.

යුද්ධයෙන් පසු Medal of Honor පදක්කමට අමතරව ඩෙස්මන්ඩ්ට බොහෝ පදක්කම් ලැබුණි. මෙම Medal of Honor පදක්කම දීම ආරම්භ කරන ලද්දේ 1862 වසරේ ඒබ්‍රහම් ලින්කන් විසිනි. 1862 වසරේ මෙහි සියවස් සංවත්සරයේදී ධවල මන්දිරයේ පැවති උත්සවයේදී උත්සව සභාව ඇමතීමට විශේෂ අවස්ථාවක් උදා කරගන්නා ලදි.

 ඩෙස්මන්ඩ් 1946 දී හමුදාවෙන් ඉවත් වීමට පෙර ක්ෂය රෝගය වැලදෙන ලදි. ඉන් වසර හයක පමණ කාලයක් ඩෙස්මන්ඩ් රෝහල තුල ගතකල අතර පසුව ඔහුගේ වම් පෙනහැල්ල ඉවත් කිරීමට පවා සිදුවිය. එක් පෙනහැල්ලකින් ජීවිතයේ ඉතිරි කාලය ඉතා අපහසුවෙන් ගත කල ඩෙස්මන්ඩ් 2006 මාර්තු 23 වන දින මරණය වැලඳ ගත්තේය.

මූලාශ්‍ර:
1) https://en.m.wikipedia.org/wiki/Desmond_Doss
2) https://desmonddoss.com/bio/bio-real.php
3) http://www.telegraph.co.uk/films/0/mel-gibsons-hacksaw-ridge-the-extraordinary-true-story-of-desmon/amp/
4) http://people.com/movies/the-true-story-of-hacksaw-ridge-and-desmond-doss-the-medal-of-honor-winner-who-never-fired-a-shot/amp/

Tuesday, October 3, 2017

මැරෙන තුරු වයසට නොගිය Sex මුදලාලි



 අන් කවරෙකුටවත් වඩා ලෝකය ලිංගිකත්වය කරා නැඹුරු කල පුද්ගලයා මොහුයි. මෑතකදී සමාජ ජාලා මාධ්‍ය තුලින් මොහු පිලිබඳව බොහෝ කතා බහකට ලක් වූයේ පසුගිය සැප්. 27 වනදා වසර 91ක් ආයු වදාළා මිය ගිය බැවිනි. මොහු අන් කවරෙකුවත් නොව සුප්‍රකට ප්ලේබෝයි සඟරාවේ නිර්මාතෘ හියු හෙෆ්නර් ය.

 1953 දී ප්‍රථම ප්ලෙබෝයි සඟරාව එළිදැක්වුයේ කවරයේ සුරූපී මැරිලින් මොන්රෝගේ නිරුවත් රූපකාය සහිතවයි. නෑදෑයින්ගෙන්, යහළුවන්ගෙන් සහ දෙමව්පියන්ගෙන් ලද මුදල් මෙන්ම තමා ඉතුරු කල මුදල්ද එකතුකර යාන්තම් ඩොලර් 8000ක් සාදා ගත්තේ සඟරාවේ පලමු මුද්‍රණය සඳහායි. පලමු කලාපයේදී හියු තම නම හෝ දිනය සඟරාවේ සදහන් නොකලේ මෙහි දෙවන කලාපයක් පල නොවේ යැයි සිතූ බැවිනි. එනමුත් ඔහු සිහිනෙන්වත් නොසිතූ අයුරින් ඩොලර් සත 50 බැගින් පිටපත් 54000ක් පලමු කලාපයේම අලෙවි විය. නිරුවත් ඡායාරූප පාඨකයන්ගේ සිත් තදින් ඇඳබැඳ ගත්තෝය.

 පලමු කලාපයෙන්ම ඉතා ජනප්‍රියත්වයට පත් මෙම සඟරාවේ තම ඡායාරූප පල කරවා ගැනීමට සුරූපී කාන්තාවන් හියු හමුවීමට වැල නොකැඩී ආවෝය. මුලදී 'ස්ටැග් පාර්ටි' ලෙස සඟරාව නම් කිරීමට සිතා සිටියත් තම මිතුරෙකුගේ ඉල්ලීම මත එය 'ප්ලේබෝයි' ලෙස වෙනස් විය. සඟරාවේ දෙවන කලාපයට චිත්‍ර ශිල්පියෙකු විසින් බෝ ටයි පටියක් පැළඳ සිටින කාටුන් හාවෙකු ඇඳ දුන්නේය. මෙය ප්ලේබෝයි සඟරාවේ නිල සංකේතය බවට පත්විය.

 ආරම්භක අවධියේදී පටන් මෙම සඟරාව ලිංගිකත්වය හා හාස්‍යට පමණක් නොව සාහිත්‍ය, දේශපාලනය හා විවිධ සංස්කෘතීන් සඳහාද ඉඩකඩ වෙන් කරන ලදි. රේ බ්‍රැස්බරි, චාර්ල්ස් බියර්මවුන්ට්, ගේබ්‍රියෙල් ගාර්ෂියා මාකේස් සහ මාගරට් ඇට්වුඩ් වැනි ප්‍රකට ලේඛක ලේඛිකාවන් විසින් ලියන ලද කෙටි කතා ආදිය මෙම සඟරාවේ පල විය.

 එමෙන්ම මැල්කම් එක්ස් (1963), මාර්ටින් ලූතර් කිං (1965), ජෝර්ජ් ලින්කන් රොක්වෙල් (1966) වැනි අයගේ සම්මුඛ සාකච්ඡා පවා මෙම සඟරාවේ පලවිය.

 හෙෆ් විසින් 'Playboy's Penthouse' නමින් රූපවාහිනී වැඩසටහනක් මෙහෙයවූ අතර එය කළු ඇමරිකානුවන් , සුදු ඇමරිකානුවන් හා ප්‍රේක්ෂකයන් එක්ව සාමූහිකව කල ප්‍රථම රූපවාහිනී වැඩසටහන ලෙස ඉතිහාසයට එක්විය. හෙෆ් වර්ගභේද වාදයට එරෙහිව ප්‍රභලව හඬනැගූ අතර ලිංගික නිදහස පිලිබඳවද බෙහෙවින් කතාබහ කළේ ය.

 වසර 64කට පෙර හෙෆ් තම කෑම කාමරයේ සිට තනිවම සම්පාදනය කල ප්ලේබෝයි සඟරාව වර්තමානය වන විට ලොව ප්‍රමුඛ සන්නාම නාම අතර වෙයි. එමෙන්ම වැඩිම විකිණුම් ප්‍රමාණයර මෙය හිමිකම් කියන අතර රටවල් 20කට අධික ප්‍රමාණයක මෙම සඟරාව මුද්‍රණය කර බෙදා හරිනු ලබයි. ප්ලේබෝයි සඟරාව වසරකට ඩොලර් බිලියනයකට අධික ආදායමක්ද ලබයි. වර්ගයා බෝ කිරීම සඳහා මනුෂ්‍යයාට ස්වභාවධර්මයා විසින් දෙන ලද අයිතිවාසිකම් ඉතාම හොදින් වෙළදාම් කල ලොව ලොකුම කාම වෙළෙන්දා ඔහු බව ලෝකයා පවසයි. ස්පේබෝයි සඟරාවේ ඉලක්කා වයස 18-35 අතර තරුණයන් වුවත් ඊතලය නිතරම ගොස් ඇනෙන්නේ හැට පිනූ සරාගි මහල්ලන්ටය. ඉතාම නරක තත්ත්වය වන්නේ හියු හෙෆ්නර්ගේ දියණියක වන ක්‍රිස්ටි හෙෆ්නර් 1975 දී මේ සඟරාවේ මාධ්‍යවේදිනියක ලෙස සේවයට පැමිණීමයි. 1988දී ඇය සමාගමේ සභාපතිනියය. ඔවුන්ට උතුරන්නට සල්ලි තිබේ. ඒ මුදල් සියල්ල තරුණයන්ට හා මහල්ලන්ට රාගය විකුණා උපයාගත් මුදල්ය.

 හෙෆ් තම ජීවිත කාලය පුරාවට නොයෙක් සම්මානයන්ට පාත්‍ර විය. ඒ අතර ඇමරිකාවේ සඟරා ප්‍රකාශකයින්ගේ ඉහලම සම්මානය වන හෙන්රි ජොන්සන් ෆිෂර් සම්මානයද වේ.

 1926, අප්‍රේල් මස 9 වන දින චිකාගෝ හිදී හියු මාර්ස්ටන් හෙෆ්නර් උපත ලැබීය. පියා ගණකාධිකාරිවරයෙක් වූ අතර මව ගුරුවරියකි. හෙෆ් හැදී වැඩුනේ දැඩි ප්‍රොතෙස්තන්ත ආගමික නීති රීති යටතේය.

 "ඒ කාලේ මත්පැන් බොන්න බෑ, දුම් බොන්න බැහැ, පරුෂ වචනයෙන් කතා කරන්න බැහැ, ඉරිදට චිත්‍රපටයක් බලන්න යන්න බැහැ. මේවයින් ගොඩක්ම නරක දේ තමයි ලිංගිකත්වය කෙරෙහි එයාලා දක්වපු ආකල්පය, එය ඉතා භයානක හා කොයිම වෙලාවකවත් සදහන් නොකල යුතු දෙයක් විදිහටයි එයාලා සැලකුවේ." යැයි හෙෆ් විසින් 1962 දී ඉරිදා පුවත්පතකට සම්මුඛ සාකච්ඡාවක් දෙමින් පැවසුවේය.

 දෙවන ලෝක යුද්ධ සමයේ හමුදාවේ සේවයෙන් අනතුරුව 1949 දී හෙෆ් ඉලිනොයිස් හි විශ්වවිද්‍යාලයෙන් මනෝවිද්‍යාව පිලිබඳ උපාධියක් ලබා ගත්තේය. පසුව ඔහු විවිධ සඟරා වල මුද්‍රණ කටයුතු සම්බන්ධ රැකියා වල නිරත වූ අතර එම කාලයේදී කාටුන් චිත්‍ර ශිල්පියෙක් වීමටද ආශාව ඇතිව පුහුණුවීම් කලේය.

 1949 වසරේදී හෙෆ් මිලී විලියම්ස් නම් කාන්තාවව විවාහ කර ගත්තේය. විවාහයට පෙර, තමාට වෙනත් පුර්ෂයෙකු සමඟ සම්බන්ධතාවයක් ඇති බව ඇය හෙෆ් සමග පැවසුවද විවාහය නතර නොවීය. මෙම දෙපළට දරුවන් දෙදෙනෙකු ලැබුණි. 1959 දී දෙදෙනා දික්කසාද වූ අතර හෙෆ් පවසා සිටියේ ඔහු නැවත කවරදාකවත් විවාහ නොවන බවයි.

 70 හා 80 දශක වලදී බාර්බි බෙන්ටන් නම් නිරූපණ ශිල්පිණිය සමඟ හෙෆ් සබඳතා පැවැත්වුවද දෙදෙනා විවාහ වූයේ නැත. එනමුත් 1989 දී හෙෆ් වයස අවු. 26ක් වූ කිම්බර්ලි කොන්රඩ් නම් නිරූපණ ශිල්පිණිය සමඟ විවාහ විය. එවිට ඔහුගේ වයස අවු. 63කි. මෙම දෙපලටත් දරුවන් දෙදෙනෙකු ලැබුණු අතර 1998දී හෙෆ් ඔවුන්ගෙන් වෙන්ව ජීවත් වීමට තීරණය කළේ ය. 2010 දී දික්කසාදය ලබා ගත්තේය. 2012 වර්ෂයේදී හෙෆ් නවතත් විවාහ වූ අතර බිරිඳ නිරූපණ ශිල්පී ක්‍රිස්ටල් හැරිස් ය. එවිට හෙෆ්ගේ වයස 86ක් වූ අතර ඇයගේ වයස 26කි.

 1994 දී ලොස් ඇන්ජලීස් හිදී හෙෆ් තමාගේ ප්‍රථම විවාහය පිලිබඳ මෙසේ කියා සිටියේය;

"එදා මගේ හිත සම්පූර්ණයෙන්ම විනාශ වුනා. එදායින් පස්සේ මගේ ජීවිතයේ වුන සිදුවීම් වලට මේ සිද්ධිය මොනයම් හෝ ආකාරයකින් ප්‍රභලව බලපෑවා."

 -ඩියෝන් මිතිල ප්‍රනාන්දු
අඟහරුවාදා මව්බිම පුවත්පත
යං අතිරේකය
3/10/2017