ඉස්කෝලෙ මහත්තයාගේ පන්තිය - [11] පැරණි අවමංගල්‍ය චාරිත්‍ර

කමනි - සර්, ඉස්සර කාලෙ රජ එනෙක් එහෙම මැරුණම අද තියෙනව වගේ චාරිත්‍ර ද කරලා තියෙන්නේ?

ඉස්කෝලෙ මහත්තයා - 

නෑ දරුවො. අද තියෙනවට වඩා හාත්පසින් ම වෙනස්. රැල්ෆ් පීරිස් මහත්තයා ලියාපු සිංහල සමාජ සංවිධානය පොත මෙතන ඉන්න අයගෙන් කියවල තියෙන්නෙ කව් ද?

මෙම පැනයට පන්තියේ කිසිවකුගෙක්වත් ප්‍රථිචාරයක් නොවීය.

ඉස්කෝලෙ මහත්තයා - 

ඔය පුස්තකාලවල් අල හරියට ඒ පොත තියෙනවා. අරගෙන කියවන්න. මේ පොතේ තියෙනවා උඩරට රජ කෙනෙක් මැරුණාම කරපු චාරිත්‍ර ගැන. ඒකෙ තියෙන විදිහට රජ කෙනෙක් මැරුණහම රටේ මිනිස්සුන්ට රජතුමා මැරුණා කියල එකපාරට කියන්නෙ නැහැ. රජතුමා අසනීප වුණා කියලයි කියන්නේ. ඊට පස්සේ ඊළඟට රජ වෙන්න සුදුසු කෙනාව තෝරගන්නවා. එහෙම තෝරගත්තට පස්සේ ඒ පුද්ගලයගේ නිවස ආරක්ෂා කරන්න හේවායින් ව යවනවා. මේත් එක්කම අයෙ රාජ්‍ය අඥාවක් නිකුත් කරනවා රජතුමාට බොහෝම අසාධ්‍යයි කියලා. මේකෙන් රටේ මිනිස්සු තේරුම් ගන්නවා දැන් මේ වෙනකොට රජතුමා මැරිලා කියල.

ඊට පස්සේ අදිකාරම්වරු හැම දිස්ත්‍රික්කයකින් ම එක්කෙනා ගානෙ ගෙන්නලා ඊළඟට රජ වෙන්න ඉන්න පුද්ගලයව පෙන්නනවා. ඊළඟට රජතුමා දළදා මාළිගාවේ පත්තිරිප්පුවට ගිහින් මිනිස්සු ඉදිරියේ පෙනී ඉන්නවා. රජතුමාව දැකපු හැටියේ මිනිස්සු දණ්ඩ නමස්කාරයේ යෙදෙනවා.

ප්‍රසන්න - මෙච්චර දෙයක් වෙනකොට අර මැරිච්ච රජතුමාට මොනව ද වෙන්නේ?

ඉස්කෝලෙ මහත්තයා - 

මේ අතරේ හිටපු රජතුමාගේ මෘත ශරීරය මිනී පෙට්ටියක දාලා රාජකීය සුසාන භූමියට ගෙනියනවා. මේ පිටිපස්සේ රජතුමාගේ බිරින්දෑවරු දරුවෝ නෑදෑයෝ සේරෝම යනවා. ඒ අතරේ හතර දෙනෙක් කර තියාගත්තු පෝරුවක් උඩ ඉන්න කාන්තාවෝ දෙන්නෙක් රජතුමාගේ ශරීරයට සහල් විසික්කරනවා. රාජකීය සුසාන භූමියට ගියාට පස්සේ රජතුමාගේ චිතකයට ගිනි තියෙනවා. මේක ස් අමාන්‍යයෙන් දවස් 11වත් දැල්වෙනවා ඉතින්. ඕකොම ඉවර උනාට පස්සේ ඉතුරු වුනු භෂ්මාවශේෂ කලයක දාලා එක්තරා පුද්ගලයෙක්ට දෙනවා. මේ කෙනා කළු පාටින් මුළු ඇඟම වගත්තු කළු අශ්වයෙක් පිටේ ඉන්න කෙනෙක්. මෙයා කෙලින්ම මේ කලය අරගෙන යන්නේ මහවැලි ගඟට. මහවැලි ගඟ ගාවට ගිහින් ඔරු දෙකකින් හදාපු අගුලකට නැගලා ගඟ මැද්දට ගිහින් කලය අතේ තිබ්බ කිනිස්සකින් කලය තරමක් කඩනවා. ඊට පස්සේ ඒ කලයත් අරන් මහවැලි ගගේ යන්න පුළුවන් උපරිමයට ගිහින් ගග පතුලෙ තැන්පත් කරනවා. එහෙම තැන්පත් කරලා මහවලි ගගෙන් එගොඩට ගිහින් දුවගෙන ඈතට යනවා. ඊට පස්සේ ඔරුවකින් අර කලින් කියාපු සහල් වසිකරපු කාන්තාවෝ දෙන්නයි එයාලව උස්සගෙන ගිය හතර දෙනාවයි ගගෙන් එගොඩට යවලා අපහු කවදාවත් ගගෙන් මෙගොඩට එන්න තහනම් කියල නියෝගයක් කරනවා.

සහන් - හරි අමුතු චාරිත්‍රයක් නේද සර් ඒක?

ඉස්කෝලෙ මහත්තයා - 

චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර රටින් රටට කාලෙන් කාලෙට වෙනස් එනවා. ඉස්සර ඊජිප්තුවේ හිටපු මිනිස්සු අමුතු අවමංගල්‍ය චාරිත්‍ර කිහිපයක් ම කරා.

නිසල් - මැරුණට පස්සේ ශරීරය මමීකරණය කලේ එයාලා නේද?

ඉස්කෝලෙ මහත්තයා - 

හරියට හරි. මමීකරණය කරනකොට නහය කඩලා එතනින් කොක්කක් උඩට යවලා මොලය කඩලා ළියට ගන්නවා. ගුද මාර්ගයෙන් බඩවැල්, අක්මාව, වකුගඩු වගේ දේවල් එලියට ගන්නවා. එහෙම අරගෙන වෙනම බදුන් වල දාලා තියෙනවා. හැබැයි මොනම හේතුවකටවත් හදවත එළියට ගන්නෙ නැහැ. හදවත ඇතුලේ තියාගෙනමයි මමීකරනය කරන්නේ. මෙහෙම කරන්න හේතුවක් තිබ්බා. ඒ කාලෙ ඊජිප්තු මිනිස්සු විශ්වාස කරා ස්වර්ගයට යන්න පුලුවන් හදවත පිහාට්ටක් තරම් සැහැල්ලු කෙනෙක්ට විතරයි කියල. මොකද හදවත බර වෙන්නේ ක්‍රෝධය වෛරය වගේ සිතුවිලි හදවතේ තිබ්බොත් කියලයි එයාලා විශ්වාස කලේ.

මේ දේ පෙන්නන්න පිරමීඩ ඇතුලේ චිත්‍ර ඇඳලා තියෙනවා. ඒකේ රා දෙවියෝ තරාදියක එක පැත්තකට පිහාට්ටක් දාලා අනිත් පැත්තට හදවත තියලා කිරනවා. දෙකස් ආන උනේ නැත්නම් ඒත් එක්කම ඉන්න නරියා හදවත කනවා. පිහාටුවේ බරට හදවතේ බර සමාන වුනොත් ස්වර්ගයට යන්න පුලුවන්. දැක්කා නේද අවුරුදු පන්දාහක් විතර පරන චාරිත්‍රයකින් උනත් අපිට අරගන්න දේවල් තියෙනවා. කාටවත් කරදරයක් වෙන්නෙ නැති විදිහට ජීවත් වෙලා හදවත සැහැල්ලුවෙන් තියාගන්න. එතකොට ඔයාලටත් ස්වර්ගයට යන්න පුලුවන් වේවි.