පුකට දුම් ගැසීම

 

කා ගැන හරි පම්පෝරි කියලා එයාව මුරුංගා අත්තේ තියන්න හදනවට විහිලුවට කියනවා ‘පුකට දුම් ගහනවා’ කියලා. සමහරු අකුරු එහෙ මෙහෙ කරලා දුකට පුං ගහනවා කියලත් කියනවා.  ඔය පුකට දුම් ගහනවා කිව්වේ ඉස්සර තිබුනු වෛද්‍ය ක්‍රමයකට. මේ වෛද්‍ය ක්‍රමයෙන් මිනිස්සුන්ගේ ජීවිත බේරිලා වගේම නැති වෙලත් තියෙනවා.

18 වෙනි ශතවර්ෂය වෙද්දිත් බටහිර රටවල්වල වතුරේ ගිලුනු පුද්ගලයෙක්ව බේරගන්නේ කොහොමද කියලා හරිහැටි දැනගෙන උන්නේ නැහැ. ඔය තේම්ස් නදියට වැටිලා සිහි නැති වෙන මිනිස්සුන්ගේ සිහිය ගන්න ක්‍රමයක් වෛද්‍යවරු දැනගෙන හිටියේ නැහැ. මේ නිසා ඒ කාලේ හිටපු වෛද්‍ය විලියම් හාවේ සහ තොමාස් කෝගන් කියන දෙන්නා මේ දේට පිළියමක් හෙව්වා. Royal Humane Society එක පටන්ගත්තේ මේ දෙන්නා. මේකෙන් ජීවිතාරක්ෂක ක්‍රම ගැන හෙව්වා.

ඔය කාලයේදී එංගලන්තය තුල දුම්කොළ භාවිතය ප්‍රසිද්ධ වුනා. රතු ඉන්දියානුවොත් මේ දුම් තමන්ගේ ප්‍රථිකාර ක්‍රම වලට භාවිතා කරපු නිසා මේ වෛද්‍යවරු දෙන්නා ඒ ක්‍රම දියේ ගිලුනු කෙනෙක්ටත් භාවිතා කරන්න පුලුවන්දැයි හොයලා බැලුවා.

මේ නිසා දවසක් තේම්ස් නදියේ ගිලුනු පුද්ගලයෙක් ට මේ වෛද්‍යවරු දෙන්නා මේ දුම් භාවිතා කරන ප්‍රථිකාරය කරා. සිහිය නැතිවුනු පුද්ගලයාගේ සිහිය අරගන්න ඒ පුද්ගලයාගේ ගුද මාර්ගයට දුම් ඇතුලු කරා. හැමෝම පුදුම කරවමින් ඒ පුද්ගලයාට එකපාරට සිහිය ආවා. එදා ඉදන් වෛද්‍යවරු දියේ ගිලුනු කෙනෙක්ගේ සිහිය අරගන්න භාවිතා කළේ ගුද මාර්ගයට දුම් පිඹිම. තේම්ස් නදිය දිගේ දුම් පිඹින මධ්‍යස්ථානත් ඇති කරා.

නමුත් මේ දුම් පිඹීමෙන් ඇත්තටම මොකක්ද වෙන්නේ කියලා ඒ වෛද්‍යවරුන්ට හරි ආකාරව දැනුමක් තිබුනේ නැහැ. මේ නිසා උණක් හෙම්බිරිස්සාවක් හැදුනත් ඒ කාලේ ගුද මාර්ගයට දුම් පිඹින්න ගත්තා. කොලරාව පාචනය වගේ ලෙඩ වලටත් ඕක කරන්න ගිහින් මිනිස්සු මැරුණ අවස්ථාත් තියෙනවා.

ඔය ගුද මාර්ගයට දුම් පිඹින එකෙන් වෙන්නේ මේකයි. ගුද මාර්ගය තුලින් අවශෝෂණය වෙන දේවල් කෙලින්ම හෘදයට යන්න තියෙන හැකියාව වැඩියි. දුම් වල තියෙනවා නිකොටින්. මේ නිකොටින් වලින් හෘදයේ පේෂි සංකෝචනය කරනවා. ඒ කිව්වේ හකුලනවා. මේකෙන් හදවත ක්‍රියාකාරී වෙලා ශරීරය පුරාවට ලේ ගමනාගමනය නැවතත් පටන් ගන්නවා. ඒ කාලේ වෛද්‍යවරුන් මේ වෛද්‍යක්‍රමයෙන් මොකක්ද වෙන්නේ කියලා අදහසක් තිබ්බේ නැහැ වගේම අද ගොඩ දෙනෙක්ට පුකට දුම් ගහන්නේ ඇයි කියලා අදහසකුත් නැහැ.